“Yalnız hüznü vardır kalbi olanın” dizelerinin sahibi İlhami Çiçek, Leylâ şiiriyle sesleniyor bize.

günlerden bir özge gün müdür
yaprak dökümü müdür gizemli neylerin
dağlar leylâ albenisiyle mi donanmıştır
bulutların doluktuğu
bunlar sözcük müdür yoksa tuz ırmağı mı
roma'ya yakınılan ben miyim
bir gün
hergün gelen meleğin gelmeyeceğini
bilen ben miyim
ilenen leylâ mıdır leylâ mıdır

(kötürüm bir yel eser ıraklardan
üçgenlerin eşliğinde
unutulur olay özellikleri
şems'in öğütleri erir ufukta
doğuda batar güneş)

kötürüm bir yel eser ıraklardan
çağlar alınyazımı tartışır
karanlığı tırmalar karanlık bilgeler
evren bir savaş alanıdır
aşkı eline dolayan bir dize yürür üstüme
bir kent mecnunu keser yollarımı
leylâyı sorar

leylâ bir özge can mıdır
can içinde can mıdır
bir adam anlattılar leylâyı avuçlarında gizliyormuş
bir adam koynunda taşıyormuş onu
onları kıskanmak mıdır leylâya giden yol
ağlasak bağışlar mı
nasıl ölünür uğrunda

söz verilmiş ülkede yabancı
ağlamayan gezgini düşündüm
nil'i gözleriyle içen bir bilge gibi
sara gülümsüyor
yargıç yok taşı kim atacak
leylâ bilmez mi gerekli olduğunu
şu anda
ben ibrahim ve sara

leylâ bilmez mi

İlhami Çiçek