Aliya İzzetbegoviç'i tanıdıktan sonra onu dedem olarak gördüm hep. Bir insanın dedesi nasıl ki torununa sakince ve samimice öğüt verir bende çoğu dersimi dedem Aliya'dan aldım. Hapishanede yazdığı kitabı, Bosna savaşındaki mertliğini ve dünyaya dair görüşleri benim ufkumu açmıştır.

Sen geldin ve toplayıp münafıklığımızı yüzümüze vurdun.

Oysa ne güzel terketmiştik dedelerimizin sakal ağarttığı o demleri.

Hayamızı, öfkemizi ve Medine'de keçelere sardığımız tren gürültüsünü.



https://www.youtube.com/watch?v=avCP5O-K0f8